آنهائی
که حسین را تنها گذاشتند و از حضور و شرکت و شهادت غایب شدند , این ها همه
با هم برابرند , هر سه یکی اند : چه آنهائی که حسین را تنها گذاشتند تا
ابزار دست یز
ید باشند و مزدور او , و چه
آنهائی که در هوای بهشت , به کنج خلوت عبادت خزیدند و با فراغت و امنیت ,
حسین را تنها گذاشتند و از دردسر حق و باطل کنار کشیدند و در گوشه محراب و
زاویه ی خانه ها به عبادت خدا پرداختند , و چه آنهائی که مرعوب زور شدند و
خاموش ماندند .